Wchodzą one w skład wcześniej opisanej przemocy i nie mogą być stosowane do młodego psa. Brutalne szarpanie obrożą oraz bicie nie odniosą pozytywnego skutku, a doprowadzą jedynie do frustracji, nerwicy i odruchów hamowania. Pies taki przestanie się uczyć, po­nieważ reakcje oparte na strachu odbiją się negatywnie na kształtują­cej się dopiero psychice. Takim postępowaniem możemy spowodo­wać utrwalenie się u niego agresji bojaźliwej, co wykluczy go później ze szkolenia obronno-stróżującego

Nigdy nie karz psa po upływie trzech sekund, bo nie zrozu­mie twoich intencji

Podczas wychowywania, a szczególnie szkolenia, nie obejdzie się bez stosowania kar, lecz należy to robić z rozwagą i umiarem. Bicie, jako metodę wychowawczą i szkoleniową należy wykluczyć, ponie­waż jest to niehumanitarne, a i skutek może okazać, się odwrotny do zamierzonego. Nagana słowna, niezadowolenie wychowawcy, szarp­nięcie obrożą należą również do kar i takie powinny być stosowane. Jednakże by kara osiągnęła swój cel, musi być stosowana natychmiast lub przed upływem trzech sekund, inaczej bowiem nie odniesie skut­ku. Co więcej – może okazać się szkodliwa, gdyż pies odbierze ją, ja­ko reakcję wychowawcy dla niego niezrozumiałą w wypadku wyko­nania czynności, za którą w przeszłości był nagradzany, co w dalszej konsekwencji doprowadzi do niewłaściwych skojarzeń u czworonoga i negatywnie odbije się na całym procesie wychowawczo-szkoleniowym.