Historia
Jego pochodzenie nie zostało do końca wyjaśnione. Prawdopodobnie wywodzi się od francuskich owczarków lub od sprowadzonego do Włoch owczarka azjatyckiego. Został wyhodowany do pracy przy stadach i z tego zadania wywiązuje się znakomicie, potrafi bowiem narzucić swoją wolę dużym zwierzętom.
Cechy psychofizyczne
Wzrost: 55-63 cm; masa ciała: pies 32-38 kg, suka 26-32 kg. Jest to mocny, silnie zbudowany pies typu wiejskiego, odporny na zmienne warunki pogodowe. Cechuje go wysoka inteligencja, odwaga, upór, duży temperament, samodzielność, zdolność do przejawiania własnej inicjatywy, wrażliwość, czujność, popęd do walki i obrony, nieufność do obcych, nieustępliwość, przywiązanie do opiekuna i własnego terytorium, spokój i opanowanie, pewność siebie.
Przeznaczenie
Ten pies, o silnie rozwiniętym instynkcie dominacyjnym, jest zdolny podporządkować sobie każdego, kto okaże w kontaktach z nim słabość i uległość. Jego pierwotnym przeznaczeniem było pilnowanie stad. jednak z upływem czasu i rozwojem cywilizacji pozytywne cechy tego owczarka zaczęli dostrzegać mieszkańcy miast, by w końcu stał się doskonałym psem rodzinnym, który umila nam życie w domu, służy dzieciom do zabawy, towarzyszy na spacerach oraz broni. Chociaż nie należy do olbrzymów, na pewno wywiąże się z obowiązku obrońcy i stróża, ponieważ jest silny, szybki, zwinny i zdecydowany stanąć w naszej obronie w każdym czasie i okolicznościach. Nie jest on typowym psem bojowym, dlatego nie zaspokoi w pełni potrzeb tych, którzy chcą mieć tylko psa obronno-stróżującego. Przede wszystkim będzie on w pierwszej kolejności pełnił rolę rodzinnego czworonoga, a dopiero potem użytkowego. W naszych warunkach klimatycznych może być trzymany na dworze przez cały rok, ale równie dobrze czuje się w mieszkaniu. To drugie rozwiązanie będzie trafniejsze, ponieważ jest on bardzo wrażliwy i pragnie bliskiego kontaktu z domownikami. Dla zaspokojenia potrzeb ruchowych wymaga swobodnego wybiegu na dużej przestrzeni. Jego przewodnikiem powinna być osoba wymagająca i konsekwentna, potrafiąca narzucić mu własną wolę. Okrywa włosowa tego czworonoga wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.
Edukacja
Samo wychowanie mu nie wystarczy, ponieważ cechy jego charakteru wymagają dodatkowych ćwiczeń dyscyplinujących, dlatego musimy przerobić z nim wybrane elementy z posłuszeństwa. Ten owczarek jest pełnym temperamentu indywidualistą, dumnym i traktującym wszystkich jak podwładnych, dlatego należy rozpocząć z nim pracę wychowawczą już od wczesnej młodości. Musimy doprowadzić do tego, że w rodzinnej hierarchii podporządkuje się wszystkim domownikom, jedynie dzieci może traktować jak równe sobie. W czasie zaznajamiania go z otoczeniem należy zaprzyjaźniać go z psami i reagować zdecydowanie na próby podejmowania z nimi walki, do czego ma skłonność. Jako pies towarzyszący powinien odnosić się przyjaźnie do innych ludzi, natomiast użytkowego uczymy nieufności do obcych oraz wyrabiamy od szczenięcia śmiałość i odwagę. Pierwsze ćwiczenia z posłuszeństwa można prowadzić już z pięciomiesięcznym psiakiem. W tym okresie uczymy go chodzenia przy nodze, stania, siadania, warowania, krótkiego pozostawania i przychodzenia na zawołanie. Po ukończeniu przez niego dziewiątego miesiąca życia realizujemy cały program z zakresu posłuszeństwa. Natomiast do obrony i stróżowania należy przeprowadzić szkolenie kierunkowe.