Historia
„W XVII wieku hiszpańscy i portugalscy konkwistadorzy sprowadzili do Brazylii mastifa, doga i psa św. Huberta. Prawdopodobnie od wspomnianych psów pochodzi fila brasileiro, choć nie można wykluczyć innych ras europejskich. Do Europy trafił w latach pięćdziesiątych. W przeszłości był używany m.in. do odnajdywania zbiegłych niewolników.
Cechy psychofizyczne
Wzrost: powyżej 65 cm; masa ciała: około 50 kg. Jest psem silnym, zwinnym, o rozwiniętym instynkcie obronnym. Cechuje go duża siła fizyczna, doskonały węch, popęd do walki i obrony, szybkość i zwinność, czujność, nieufność do obcych (toleruje ich tylko w obecności pana), chęć do nauki, ciętość, zapalczywość, wysoki stopień agresywności, przywiązanie do opiekuna i własnego terytorium, odwaga, odporność na silne bodźce akustyczne.
Przeznaczenie
Stworzony był do pilnowaniu stad i posiadłości oraz polowań na grubą zwierzynę. U nas będzie doskonałym obrońcą i stróżem oraz niezawodnym psem rodzinnym. Jeśli chodzi o jego prowadzenie, jest wymagający i nie każdy sobie z nim poradzi. W jego posiadanie może wejść osoba potrafiąca pracować i żyć na co dzień z jednocześnie wrażliwym i agresywnym psem. Może przebywać razem z dziećmi, pod warunkiem że będzie dorastał w ich obecności. W domu jest łagodny, delikatny i przyjacielski. Nie ma skłonności do dominacji, ale najlepiej się czuje u boku zaakceptowanego przez siebie przewodnika. Najbardziej odpowiada mu rodzina, w której panuje miłość i wzajemne zrozumienie, nie znosi natomiast rozgardiaszu, hałaśliwości i braku zainteresowania. W posiadanie tego silnego czworonoga nie powinny wchodzić osoby pobłażliwe, niekonsekwentne, tolerancyjne, niepełnosprawne fizycznie oraz inne, nie będące w stanie nad nim zapanować. Do zaspokojenia potrzeb ruchowych wystarczą mu swobodne spacery na znacznej przestrzeni. Może towarzyszyć nam przy rowerze oraz w wyprawach terenowych, przy czym zapewni bezpieczeństwo w miejscach odosobnionych. W obronie każdego członka rodziny stanie zdecydowanie i skutecznie. Choć jest opanowanym czworonogiem, lepiej nie wchodzić mu w drogę, ponieważ gdy podejmie walkę musi doprowadzić ją do zwycięskiego zakończenia. W ataku jest bardzo szybki i niekonwencjonalny, potrafi bowiem zaatakować w najkorzystniejszym dla siebie momencie, by już na samym początku zyskać przewagę nad przeciwnikiem. Nawet kilka osób nie jest w stanie mu się przeciwstawić. Jako pies towarzyszący powinien być trzymany w mieszkaniu, bieżąco bowiem potrzebuje kontaktu z najbliższymi mu osobami. Do pilnowania mienia można wykorzystać go późną wiosną, latem i wczesną jesienią. Na zimę należy zabrać go do mieszkania, ponieważ jest mało odporny na chłód. Kojec dla niego powinien stać w takim miejscu, by osoby postronne nie miały możliwości drażnienia go, napastowany bowiem przez innych ludzi przerodzi się w trudną do opanowania, agresywną bestię. Szczególnie trzeba zwracać uwagę, by nie drażniły go dzieci. Krótki i miękki włos jest łatwy w pielęgnacji.
Edukacja
Fila trzeba wychowywać i szkolić, w przeciwnym wypadku mogą wystąpić trudności w opanowaniu jego agresywnych odruchów. Do domu sprowadzamy go w wieku 7-8 tygodni po sprawdzeniu cech psychicznych szczenięcia. Od samego początku nie powinien rozstawać się z dziećmi. Musimy tak wszystko urządzić, by najmłodsi członkowie rodziny mogli go dotykać, brać na ręce i bawić się z nim. W ten sposób wspólne przebywanie w mieszkaniu przerodzi się w przyjaźń i w przyszłości możemy być spokojni o los naszych milusińskich. Ten potężny z natury i agresywny pies nie okaże agresji w stosunku do domowników, a tym bardziej do dziecka, jeśli zostanie odpowiednio wychowany w młodym wieku. W żadnym wypadku nie można mu ustępować, ale żądać wykonywania poleceń w każdym miejscu i czasie. Musi wiedzieć, kto jest w rodzinie najważniejszy oraz znać układ hierarchiczny, który ma obowiązek zaakceptować. Powinien znajdować się w hierarchii za dorosłymi, dzieci zaś traktować jako słabszych członków „stada”. Taki układ spowoduje, że będzie się nimi opiekował i bronił przed ewentualnym zagrożeniem. Wszelkie przejawy buntu lub agresji trzeba natychmiast stłumić już u szczenięcia.
Do piątego miesiąca życia należy zaznajomić go z otoczeniem, przy czym zwracamy uwagę na zapoznanie go z innymi psami oraz przyzwyczajamy do ludzi. U tego psa rezygnujemy z wyrabiania śmiałości i odwagi oraz nie wpajamy nieufności do obcych, ponieważ tymi cechami obdarzyła go natura i lepiej nie uaktywniać ich ponad miarę. W domu ma mieć wydzielone miejsce, gdzie powinien przebywać, jeśli zajdzie taka potrzeba. Oczywiście, że wymóg pozostawania na swoim legowisku wpajamy stopniowo, ze stopniowaniem skali, proporcjonalnie do jego rozwoju. Nie możemy przecież nakazać psiakowi pozostania na miejscu przez wiele godzin. Szkolenie rozpoczynamy już z pięciomiesięcznym szczenięciem, zwiększając stopniowo obciążenie do chwili pełnego rozwoju. Rozkaz „zostań” i „noga” musi mieć opanowany do perfekcji. W czasie realizacji programu specjalistycznego nie potęgujemy w nim agresji, lecz staramy się ją ukierunkować. Wystarczy, jak podejmie próbę obrony, wówczas odwołujemy go do siebie i na tym zajęcia kończymy. Ten pies nie może być nadmiernie agresywny w stosunku do innych ludzi, w przeciwnym wypadku stanie się postrachem, do czego nie można dopuścić.