Historia
Już w średniowiecznej Francji żyły dwa typy dogów. Jednym z nich był Alan Yaultre, zwany również psem rzeźnickim, który jest przodkiem obecnego doga. Nazywano go również „psem tureckim” ze względu na odległe korzenie tego bojowego, a zarazem myśliwskiego psa, którego przysposabiano do walk z niedźwiedziami, bykami i psami. Z upływem czasu wykorzystywany był do pilnowania domów oraz pałaców. Pod koniec XIX wieku zniknął całkowicie z okolic Bordeaux. Anglicy nie uznają go za odrębną rasę, lecz za odmianę bull- mastifa.
Cechy psychofizyczne
Wzrost: pies 60-68 cm, suka 58-66 cm; masa ciała: pies co najmniej 50 kg, suka co najmniej 45 kg. Ten potężny, muskularny, o harmonijnej budowie molos jest doskonałym psem rodzinnym i po części użytkowym. Cechuje go wyważony popęd do walki i obrony, spokój, opanowanie, zrównoważony charakter, wrażliwość, pojętność, łagodność, cierpliwość, nieufność do obcych, przywiązanie do opiekuna i własnego terytorium. Nie znosi samotności i bezczynności.
Przeznaczenie
W przeszłości spełniał rolę stróża i obrońcy, obecnie również doskonale wywiąże się z tych zadań, lecz będzie dodatkowo psem rodzinnym. Ten wspaniały olbrzym zdołał zachować niezaburzony instynkt socjalny, dlatego z łatwością adaptuje się do warunków panujących w domu. Rodzina z dziećmi bardzo mu odpowiada, jest w stosunku do nich opiekuńczy, łagodny i cierpliwy. Małe dziecko może czuć się w jego towarzystwie bezpiecznie, nie ma bowiem gwałtownych odruchów i fizycznie nie wyrządzi maluchowi krzywdy, a dokuczliwe postępowanie najmłodszego członka rodziny potraktuje jako zabawę. Dodatkową zaletą tego czworonoga jest małe zapotrzebowanie na ruch, dlatego praktycznie każdy może go posiadać. Nie nadaje się do trzymania na dworze, potrzebuje bowiem stałego kontaktu z domownikami, należy zakwaterować go więc w mieszkaniu.
Chociaż obcych potraktuje z rezerwą i nieufnością, to w obecności swojego pana nie będzie wobec nich agresywny. Nigdy nie zaatakuje bez przyczyny i potrafi niezawodnie odróżnić prawdziwe od domniemanego zagrożenia, dlatego będzie psem bezpiecznym w swoim otoczeniu. Nie ma skłonności do dominacji, więc wszystkich domowników potraktuje jako równych sobie, wyróżniając przewodnika. Ma niekonfliktowy charakter i spokojnie reaguje na różnego rodzaju bodźce, a jego reakcje są przewidywalne. Przeznaczony do obrony i stróżowania wywiąże się z tych zadań znakomicie, ponieważ posiada do ich wykonania niezbędne predyspozycje. Może pilnować przydomowego terenu oraz mienia poza miejscem stałego zamieszkania. Wymaga łagodnego, cierpliwego i konsekwentnego przewodnika. Jego szata nie jest uciążliwa w pielęgnacji.
Edukacja
Tego wrażliwego kolosa trzeba wychowywać i szkolić w zakresie posłuszeństwa bez względu na jego przeznaczenie. Pies o tak ogromnej sile musi być całkowicie podporządkowany opiekunowi i wykonywać rozkazy w każdym czasie i okolicznościach. Samo wychowanie nie przysporzy nam trudności, ponieważ ma dobrze wykształcony instynkt stadny i z łatwością podda się układaniu. Wystarczy, że zajmiemy się wytłumieniem zbędnych mu instynktów, przydatne zaś odpowiednio ukierunkujemy. Od początku ma wiedzieć, gdzie jest jego miejsce w rodzinnej społeczności i kto przewodzi „stadu”. W okresie wychowywania musimy być konsekwentni, wymagający, ale i wyrozumiali. Ten olbrzym bardzo reaguje na zmianę tonacji głosu, dlatego odpowiednio stosowaną intonacją więcej zdziałamy aniżeli metodami przymusu. Wystarczy pokazywać mu, co jest dobre, a co złe i konsekwentnie to realizować, wówczas szybko zjednamy go sobie i dalsza praca stanie się prawdziwą przyjemnością. W miejscach publicznych niech zachowuje pewną rezerwę w stosunku do innych ludzi, ale nie może okazywać nikomu nieuzasadnionej agresji. Jeśli przeznaczymy go do obrony i stróżowania, musimy przerobić z nim cały wachlarz z posłuszeństwa, potem zająć się szkoleniem specjalistycznym. Uczymy go kontrolowanej agresji, atakowania na rozkaz i odwoływania z ataku. Proszę pamiętać, że tego psa jest trudno wyprowadzić z równowagi, ale jeśli już tak się stanie, będzie bardzo groźny.